یاد تو

نفرین بر آفتابی که جای پای تو را آب کرد

با ایهام از شمس لنگرودی

زخم ها

صدای رفتن می آید
به گمانم کسی زخمی خواهد شد

گذشته ها

از گذر سال ها نمی ترسم
اما از سالی که خاطره ها را می برد،ترس دارم...

اسفند 82

این غزل

چشمی باید
در این غزل جای داد
.
وگرنه
.
اشکی سرریز نمی شود
برای پرواز ابدی من

دور از خانه با چشم های گریان - فروردین 87

قامت من

تکه تکه های استخوان هایم
به هم می پیوندد
تا مرا سرفراز
جلوه دهد
.
.
فرو می ریزد
به اشارتی
قامت برافراشته ی من

مهر 86

رویای تو

حذف..

روزت مبارک

صدای آب
نشان آبادی است
صدای تو
نشان زندگی

صدای پاییز

صدای پای پاییز را باد
می خواند در میان برگ ها

زوزه ی باد

زوزه ی باد
آغاز ترانه ی برگ هاست

برای او که رفت

به آرامی از ما گذشتی
تا مرا با گذشته هایم تنها گذاری
چطور دلت آمد
که رفتی؟