دل بستن

از هیچ چیز نترسیدم مگر دل بستن...

فصل عشق

فصل جفت گیری نیست
اما عاشق شده
گربه ی ملوس

ستاره های بد

شب،ساکت و آرام آخرین بوسه را می دهد
اما نمی داند دل من پی ماهتاب است نه ستاره های هرزه

تابستان

عاشق خواهم شد
کنار گیلاس لبانت
تابستان امسال

تمشک ها

تمشک ها را بچین
سرخی لبت
از آن من

تمشک وحشی

خونی می کند
لبانم را
تمشک وحشی

آغوش تو

آغوش جاییست که هیچ چیز در آن به انتها نمی رسد الا فراق

آیه ها (2)

از سینه برون می کند
هزار آیه را
چشمان سر بزیرت...

آیه ها (1)

آیه ای از نگاهت
کتابی می شود
که کهنترین پیمبر
تفسیرش را خواهد سرود

بیست و دو بهمن (3)

بیست و دو بهمن
چه خبری خواهد داد؟
کلاغ شوم

بیست و دو بهمن (2)

کابوس می بینم
در خواب تلخ
 بیست و دو بهمن

بیست و دو بهمن (1)

خیابان های تهران
رفت و دیگر نیامد
بیست و دو بهمن

داستان تاریخ

تاریخ، داستان تولد و مرگ است
مرگش برای من
میلادش از آن تو

مرد و ماهتاب

شب
داستان مردیست
 که ماهتابش بیدار است

روز تو

 آنسوی روزها ایستاده ام
تا بدانی
هر روز، روز توست

دل ابری

وقتی قرار است باران ببارد
هیچ کاری نمی شود کرد
مثل وقتی
دل ابریست

دل بارانی

چتر را ببند
دل بارانی را
چه به این حرفها

بهانه

نبودنت را به پای فاصله ها می گذارم تا برای پرواز
بهانه ای داشته باشم .....

قامت تو

شکوه قامت تو از چشمان من بود . . .

سرزمین دل

قاصدک های دروغگو
آزار می دهند
سرزمین دل را

مادرم

چرخ خیاطی
گوشه خانه
مادرم زنده است